zwiastować

zwiastować: zwiastować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, zwiastowaćtuję, zwiastowaćtuje, zwiastowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być symptomem, zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poranna rosa zwiastuje pogodny dzień. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'uroczyście ogłaszać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwiastował zwycięstwo naszych wojsk. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

zwiastować — ndk IV, zwiastowaćtuję, zwiastowaćtujesz, zwiastowaćtuj, zwiastowaćował, zwiastowaćowany 1. książk. «być zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć» Chmury zwiastują burzę. 2. czasem też, dk przestarz. «oznajmiać, oznajmić coś uroczyście; obwieszczać … Słownik języka polskiego
nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin … Słownik języka polskiego
zapowiadać — ndk I, zapowiadaćam, zapowiadaćasz, zapowiadaćają, zapowiadaćaj, zapowiadaćał, zapowiadaćany 1. forma ndk czas. zapowiedzieć (p.) 2. «zwiastować, rokować, wróżyć» Chmury zapowiadały deszcz. Nic nie zapowiadało awantury. zapowiadać się 1. forma… … Słownik języka polskiego
zwiastowanie — n I rzecz. od zwiastować … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias